Sinema Manyakları

!f festivalinin geçen yıl başlattığı bölümlerden biri olan Keş!f bölümünde kariyerlerin başındaki umut vaat eden yönetmenlerin dikkat çekici filmleri gösteriliyor. Aynı zamanda bu bölümdeki filmler arasında düzenlenen yarışma da festivalin tek yarışması olarak dikkat çekiyor.

Park Etmek (Ting Che / Parking):

Yarışmalı bu bölümün büyük ödülünü kazanan Park Etmek, ne mutlu ki henüz ödül alan film belli olmadan yapılan programda Ankara’da gösterime girecek filmler arasında yer almıştı. Serra Yılmaz, Dario Argento, Jose Rivera, Molly Hassel ve Thomas Sotinel’den oluşan festival jürisi tarafından hakkında, “Bağlılık ve özgürlük arayışı üzerine karanlık ve dokunaklı bir meditasyon. Anneler günü üzerine bir daha asla aynı şekilde düşünemeyeceksiniz.” şeklinde bir yorum yapılarak ödül verilen film gerçekten festivalin en başarılı filmleri arasında yer alıyordu. Bir anneler gününde evine pasta götürmek için arabasını park eden bir adamın sürekli olarak arabasının kitlenmesi sonucu o bölgeden bir yere ayrılamayıp evine geri dönemeyişi üzerinde şekillenen film, bu çaba sırasında karşılaşılan farklı karakterler ve sıradışı olaylarla dikkat çekiyordu. Kimi zaman absürd bir komedi filmi havasına bürünmesine karşın genelde hüzünlü bir hava tutturan film bir yerlerde rastlanırsa kaçırılmaması gereken filmlerden biri.

Jen’in Öyküsü (Story of Jen):

Henüz 15 yaşında bir kız Jen. 30 yaşlarında olan annesi ile birlikte Kanada’nın sessiz sedasız kasabalarından birinde yaşıyor. Babası yakın zamanda intihar etmiş, evlerine de kendilerine bakacak bir erkek olarak Ian gelmiş. Ian’ın babasının en yakın arkadaşı ya da üvey kardeşi olduğuna dair rivayetler olsa da kim olduğu tam olarak da belli değil. Kocası yeni ölmüş üstelik zaten çok genç yaşta hamile kalmış bir kadının evinde kalan bekar bir erkek elbette kasabada söylentileri hareketlendiriyor. Evde bir de ergenlik çağında, kendi arzularını yeni keşfetmeye başlayan, belki o arzulardan da tam olarak emin olamayan bir kız olunca olaylar farklı bir boyut kazanıyor.

Filmin hikayesini bu şekilde anlatınca çok orijinal bir hikayesi olmadığı görülebilir. Zaten filmin amacı da hikayesi ile seyirciyi şaşırtmak değil. Film daha çok duru ve ekonomik yönetmenliği ve özellikle filmin çekildiği mekanları büyük bir başarı ile beyazperdeye yansıtan görüntü yönetmenliği çalışması ile dikkat çekiyor. Ayrıca anne kızı oynayan ve aslında aralarında sadece 10 yaş olan Marina Hands ve Laurence Leboeuf’un başarılı oyunculuklarına değinmeden de geçmemek gerek.

Geçtiğimiz hafta sonu biten !f Ankara Bağımsız Filmler Festivali’nde izlediğim filmlerle ilgili görüşlerimi hafta içinde yazacağım. Ancak öncelikle festivalin son günü yaşadığım ve beni üzen bir durumdan söz etmek istedim.

!f festivalinin baştan beri seansa geç gelenleri içeri almamak gibi bir prensibi var. Reklamlardan sonra yaklaşık bir dakika boyunca ışıklar açılıyor ya da film öncesi reklam yoksa film yaklaşık 5 dakika geç başlatılıyor ve film başladıktan sonra bileti olsa da içeri kimse alınmıyor. Temelde, prensip olarak takdir ettiğim, benim de savunduğum ve hatta mümkünse tüm festivallerde ve vizyon filmlerinde de uygulanmasını destekliyeceğim bir uygulama bu. Ancak bu durumda festival programının da seyircilerin arka arkaya iki seansta bir filmden diğer filme girmesine olanak sağlayacak şekilde yapılması gerekiyor. Ne de olsa pek çok sinemasever festival programlarını arka arkaya 3-4 filme gidecek şekilde yapıyor.

Doğrusu ben de festival öncesi arka arkaya iki senasta farklı salonlarda birbirleri ile kısa bir süre çakışan filmlere bilet almış idim. Festival öncesi yetkilerle görüştüğüm takdirde, programdan kaynaklanan bir durum olduğu için anlayış gösterileceğini ummuştum. Festival öncesinde konu hakkında e-posta gönderdiğim, öncesinde çakışma durumundan görevlileri haberdar ettiğim ve anlayış gösterilmesini istediğim halde ne yazık ki olmadı ve bu nedenle izlemek istediğim ve elimde de biletim olan Sita Blues Söylüyor isimli filmi izleyememiş oldum, üstelik filme girememek yeteri ceza değilmiş gibi bilet de elimde kaldı.

Söz konusu kurala katıldığımı tekrar belirterek bir dahaki festivalde bu gibi durumlara özen gösterilen bir program hazırlanması dileğiyle konu hakkında festival öncesinde, festival yönetimine gönderdiğim mesajı buradan paylaşmak istedim:
———————————————————————————
Sayın yetkili,
 
Bu seneki !f Ankara programı ile ilgili bir eleştiri ve bir isteğim olacak.
 
Festivallerde pek çok sinemasever programlarını bir filmden çıkıp diğer filme girecek şekilde yapıyor. Bu yüzden programların da bu durum gözönüne alınarak ayarlanmalı. !f Ankara’nın bundan önceki yıllardaki programlarında buna özen gösterildiğini ve hiç bir sorun yaşamadan farklı salonlardaki birbirini takip eden filmlere gidebildiğimi hatırlıyorum. Ancak bu yıl programın bir kaç yerinde bir salondaki filmden sonra diğer salondaki filme gitmek istediğiniz zaman bir filmin sonu ile diğer filmin başının çakıştığını görüyorsunuz.
 
Bu yıl için hazırladığım programdaki bu tip durumları aşağıda listeliyorum:
 
28 Şubat Cumartesi:
15:30 – Nothing Else Matters – Salon 3 – Süre: 100 dakika
17:00 – Beautiful Losers – Salon 4
her iki filmde de eşit süreli reklam olması durumunda çakışma süresi: 10 dakika
Not: Burada şöyle bir sıkıntı daha var. 3. salonda bir önceki film, 13:30’da başlayan Parking ve 112 dakika. 10 dakika reklam olması durumunda Nothing Else Matters’ın başlangıcı zaten 15:30’u geçmiş olacak.
 
1 Mart Pazar:
13:30 – The Good, The Bad, The Weird – Salon 3 – Süre: 125 dakika
15:30 – Sita Sings the Blues – Salon 4
her iki filmde de eşit süreli reklam olması durumunda çakışma süresi: 5 dakika
 
Söz konusu 4 filme de bilet almış durumdayım. Normalde filmlerin son jeneriği bitmeden salondan ayrılmam ancak bu iki durum için ilk filmin yazıları başladığında salondan ayrılıp diğerine girdiğimde ikinci filmlerde kaçıracağım süreyi göze almıştım. Ancak geç gelenlerin salona alınmayacağı söyleniyor.
 
Bu durumun programın hazırlanışı sonucu ortaya çıkan bir hata olduğu düşünülürse bir çözüm üretilmeli diye düşünüyorum.  Akılma gelen alternatif çözüm yolları şunlar:
– Söz konusu seanslar için bir önceki filmlere girenlerin salona geç girmesine izin verilir (kimseyi üzmeyecek bir çözüm olduğunu sanıyorum, kendi adıma yerim ortalarda olsa da geç girmem durumunda insanları rahatsız etmeden kenarlarda bir yere oturacağımı söyleyebilirim)
– İlk filmler reklamsız olarak başlar (reklamların yaklaşık 10 dakika süreceğini düşünüerek sorunu çözebilir ama bu durumda da ilk filme bir önceki filmden çıkanlar yetişemeyebilir)
– İkinci sıradaki filmlerin başlaması için diğer salondaki filmin bitmesi ve o salondan gelecek seyircinin gelnesi beklenir (sürekli diğer salonu takip etmek zor olabilir.)
 
Umarım istediğim ve planladığım filmleri izlememe engel olacak bir durum oluşmaz.
 
Saygılarımla.
 ———————————————————————————

Not 1: Görüldüğü gibi mesajda iki defa bu tip bir durumla karşılaşacağımı belirtmiştim. Bu çakışma durumlarının ilkinde nasıl olduysa ya hiç kimse görmeden kaçabildiğim için ya da gören kişi anlayış gösterdiği için filme girebildim (aslında bir kişinin gördüğünden hemen hemen eminim ama burada kendisini zor durumda bırakmak istemem). Sadece Pazar günü olan çakışmada filme girememe durumunu yaşadım.

Not 2: Festival öncesi bir kaç film için davetiye edindiğimi de söylemeden geçersem haksızlık etmiş olurum. Bu davetiyeler için yardımcı olan herkese de teşekkür ederim.